تحقیق بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری و فرسودگی شغلی در کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر

توجه به منابع انسانی پدیده ای است که در دو دهه اخیر توسعه فراوان یافته است. چهارچوبهای فکری جدید و دگرگونی های عمیقی که در حوزه و عرصه منابع انسانی پدید آمده، راه را برای بهره گیری بیشتر از توان و تخصص کارکنان سازمانها هموار کرده است . بسیاری از رخدادهای سالهای اخیر که در چهارچوب عدم تمرکز و کاهش لایه های سازمانی ، مدیریت مشارکتی، مدیریت عملکرد و نظایر آن پدید آمده اند رمز افزایش بهره وری  منابع انسانی محسوب می شوند. این مفاهیم بدین معنا است که نگرش سازمانها نسبت به نیروی کار دگرگون شده و از آن به عنوان “سرمایه های هوشمند ” یا “دارایی و منابع پرارزش ” یاد می کنند. بهره گیری از این منبع برای سازمان ارزش افزوده ایجاد می کند ( بزازجزایری، پرداختچی،۱۳۸۶). رویکرد تفکر سیستمی تلاش می کند تا برخوردی اصولی تر با پیچیدگی های دنیای کنونی داشته باشد و از این طریق راه کار مناسب تری برای مواجهه با آن ها ارائه نماید. کیفیت زندگی کاری از مباحثی است که در نیم قرن گذشته از جوانب مختلف مورد بحث، بررسی و مطالعه قرار گرفته است و هنوز هم در مورد مصادیق آن اختلاف نظرهای بسیاری وجود دارد نظر سنجی ها مشخص کرده است که بیش از ۵۰در صد کارکنان سازمانها نمی دانند ماموریت سازمانی که در آن کار می کنند چیست؟۸۴درصد آنان این گونه تصور می کنند که آگاهی از ماموریت سازمانی تاثیر چندانی بر روی کیفیت کارشان نمی گذارد و۴۴درصد کارمندان سازمانها هیچگونه همدلی وارتباط عاطفی بین خود و مدیران رده های بالاتر سازمانی که در آن کار می کنند،نمی بینند.بررسی دیگری در همین زمینه نشان می دهد که دو پدیده زندگی کاری وزندگی شخصی اثرات متقابل وتشدیدکننده ای بر یکدیگردارند. فردی که در زندگی خانوادگی وشخصی خود مشکلات زیادی دارد،بطور قطع این مشکلات ،بر روی تمرکز ،رضایت از کار ،بهره وری وشادابی وی در محیط کار اثر می گذارد