بررسی ارتباط پلی مورفیسم های فاکتورهای انعقادی

میوم ها تومورهای خوش خیم، جامد و تک کلونی سلولهای عضله صاف دیواره رحم می باشند. میوم ها در ۴۰% -۲۰% از زنان در سال های باروری رخ می دهند. ترومبوآمبولی وریدی (VTE) از عوارض شایع سرطان است. درحال حاضر چندین عامل خطر ژنتیکی برای ترومبوز مرتبط با سرطان شناخته شده است، با این حال، سهم عوامل ترومبوتیک در بیماران مبتلا به سرطان نتایج متناقضی دارد. اگرچه، ارتباط ترومبوز وریدی با میوم بزرگ رحمی گزارش شده است اما پیش از این، تأثیر پلی مورفیسم های مرتبط با ترومبوز بر روی خطر بروز میوم رحمی نامشخص بوده است.مواد و روش ها: در مطالعه حاضر، سه پلی مورفیسم ژن فاکتور انعقادی انتخاب شدند و با استفاده از روش ARMS-PCR مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه شیوع پلی مورفیسم های ژن پروترومبین(PT) (rs1799963)، بتا فیبرینوژن (rs1800790) (FGB) و بازدارنده ی فعال کننده پلاسمینوژن۱ (rs1799889) (PAI-1) در ۷۰ زن با تشخیص کلینیکی میوم رحمی و ۷۰ زن سالم مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها به وسیله نرم افزار (version 19)  SPSSو با کمک آنالیز آماری کای دو (^۲χ) تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که پلی مورفیسم هایPT ، FGB وPAI-1 با افزایش خطر ابتلاء به میوم رحمی در جامعه مورد مطالعه ارتباطی ندارند (۰۵/۰p>). در این مطالعه نشان داده شد که شیوع میوم رحمی با افزایش سن افزایش می یابد؛ میوم رحمی تا بیش از ۴۰% در بین زنان ۵۰-۴۱ سال رخ می دهد.

نوع فایل :word

تعداد صفحات :۱۱۲

*———————————–*

فصل اول: کلیات و مروری بر پیشینه تحقیقات

۱-۱- مقدمه

۱-۲- نئوپلاسم

۱-۳- سارکوم رحمی

۱-۳-۱- لیومیوسارکوم

۱-۴- میوم ها

۱-۴-۱- طبقه بندی میوم ها

۱-۴-۲- شیوع میوم در ایران

۱-۴-۳- عوامل  خطرزا

۱-۴-۴- نظریه های شکل گیری میوم ها

۱-۴-۵- ژنتیک میوم ها

۱-۵- هموستاز

۱-۶- تشکیل فیبرین و سیستم فیبرینولایتیک

۱-۷- هموستاز و سرطان

۱-۸- ترومبوز و سرطا

۱-۹- ترومبین

۱-۹-۱- ارتباط پلی مورفیسم PT G20210A و خطر ابتلاء به سرطان و ترومبوز

۱-۱۰- فیبرینوژن

۱-۱۰-۱- ارتباط پلی مورفیسم FGB-455G/A و خطر ابتلاء به سرطان و ترومبوز

۱-۱۱- بازدارنده ی فعال کننده پلاسمینوژن۱ (PAI-1)

۱-۱۱-۱- ارتباط پلی مورفیسم PAI-1 (4G/5G)و خطر ابتلاء به سرطان و ترومبوز

۱-۱۲- اهدف

فصل دوم: مواد و روش ها

۲-۱- مقدمه

۲-۲- مواد و وسایل لازم جهت انجام آزمایشهای مولکولی

۲-۳- استخراج DNA از خون

۲-۴- بررسی کیفیت و کمیت ژنوم استخراج شده

۲-۴-۱- تعیین کیفیت و کمیت ژنوم با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر نانودراپ

۲-۴-۲- تعیین میزان کیفیت ژنوم با استفاده از الکتروفورز

۲-۵- واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR)

۲-۵-۱- مراحل PCR

۲-۶- روش تکثیر متزلزل جهش ها(ARMS-PCR)

۲-۷- کنترل داخلی

۲-۸- تهیه مخلوط PCR

۲-۹- الکتروفورز

۲-۹-۱- الکتروفورز بر روی ژل آگارز

۲-۹-۲- مواد مورد نیاز برای الکتروفورز با ژل آگارز

۲-۱۰- الکتروفورز ژل آگارز بر روی محصولات PCR مورد مطالعه

۲-۱۱- عکس برداری از ژل

۲-۱۲- آنالیز آماری داده ها

فصل سوم: نتایج

۳-۱- مقدمه

۳-۲- اطلاعات مربوط به بیماران میوم رحمی و افراد سالم

۳-۳- بررسی یک عامل خطر در جمعیت مورد مطالعه

۳-۳-۱- رابطه بین سن و خطر ابتلاء به میوم رحمی

۳-۴-  بررسی پلی مورفیسم های مورد مطالعه و خطر ابتلاء به میوم رحمی

۳-۴-۱-  بررسی پلی مورفیسم  G20210Aدر پروموتر ژن پروترومبین

۳-۴-۱-۱- توزیع ژنوتیپی و آللی پلی مورفیسم PT G20210A

۳-۴-۲-  بررسی پلی مورفیسم -۴۵۵G/A  FGB

۳-۴-۲-۱- توزیع ژنوتیپی و آللی پلی مورفیسم -۴۵۵G/A FGB

۳-۴-۳-  بررسی پلی مورفیسم PAI-1 (4G/5G)

۳-۴-۳-۱- توزیع ژنوتیپی و آللی پلی مورفیسم PAI-1 (4G/5G)

فصل چهارم: بحث و نتیجه گیری

۴-۱- مقدمه

۴-۲- بحث

۴-۲-۱- بررسی ارتباط بین سن و خطر ابتلاء به میوم رحمی

۴-۲-۲- ارتباط پلی مورفیسم های مورد مطالعه و خطر ابتلاء به سرطان

۴-۲-۲-۱- ارتباط پلی مورفیسم PT G20210A و خطر ابتلاء به سرطان

۴-۲-۲-۲- ارتباط پلی مورفیسم FGB-455G/A و خطر ابتلاء به سرطان

۴-۲-۲-۳- ارتباط پلی مورفیسم  PAI-1 (4G/5G)و خطر ابتلاء به سرطان

۴-۲-۳- توزیع ژنوتیپی و آللی پلی مورفیسم های مورد مطالعه

۴-۲-۳-۱- توزیع ژنوتیپی و آللی پلی مورفیسم PT G20210A

۴-۲-۳-۲- توزیع ژنوتیپی و آللی پلی مورفیسم FGB-455G/A

۴-۲-۳-۳- توزیع ژنوتیپی و آللی پلی مورفیسم PAI-1-675 (4G/5G)

۴-۳- نتیجه گیری

۴-۴- پیشنهادات